SANTRA
Kendimize güvenirsek göreceğiz ki
bu ligde rakibimiz yok..
Sanki süper ligdeyiz, rakibimiz Trabzonspor, titriyoruz..
Tarihe baktığımızda Sakaryaspor’un çok titretmişliği vardır, hakemler çölde yağmur..
Hekimoğlu veya 1461 Trabzon’u gözümüzde çok büyüttük, bakanları varmış..
Altı üstü bir aile şirketi takımı..
Kim saydı, kaç maçı 90 artılarda kazandı..
En son evinde Diyarbakırspor’u 1-0 yenerken zorlandı..
Biz izin vermezsek bu aile şirketi takımı Sakaryaspor’a rakip olamaz, bakan baktığıyla kalır!.
Tamam.. 2-1 kazandığımız Somaspor maçından önce oynadığımız ve 8 puan kaybettiğimiz 3 maçta hakemler 6 penaltımızı vermedi ama kaçırdığımız 60 gol var..
Bu varlık içinde verilmeyen penaltılara bakmak zaman kaybı..
Dolayısıyla hakkımızı ararken Sakaryaspor forması giyen şu başarılı çocukların sorumluluğunu hafifletiyoruz..
1986-87 sezonunu hatırladım.. Konyaspor’la çekişiyoruz, bugün Trabzonspor’un en yakın rakibi..
Onlar 4 atıyor, biz beş..
Averajla şampiyon olduk, yıkıldılar..
Bakanları vardı, Turgut Özal hükümeti arkasındaydı..
Hakemler adeta Konya’lıydı ama biz başarılı çocuklarımıza güveniyorduk..
Konya’da 2-0 öne geçtik.. Farkı bire indirdiler derken 2-2’ye gelen gol dünyanın her yerinde faul, orta hakem Engin Kurt faulü veremedi..
İki metre boyunda Alpaslan diye bir forvetleri vardı, topu kafayla çizgiden çıkaran K. Turgay’ın üstüne bir çullandı, hepsi ağlarda, futbol kuralarına aykırı..
Kurt hakem cesaret gösterip faulü veremedi, santrayı gösterdi..
Devlet Bakanı Abdullah Tenekeci tribündeydi, ben sahanın içinde foto muhabiri, Konya tek yumak.. Biz o yumağı oynadığımız topla şampiyonluğa çevirdik..
Bakanlarına rağmen!.
Erkal Etçioğlu belediye başkanı, aynı zamanda Sakaryaspor’un başkanıydı, başardık..
Çocuklara inanın, yine başaracağız..
Bakalım sevgililer gününden bir gün önce 2-1 kazandığımız Somaspor maçına..
Hediyemizi aldık, varolun çocuklar..
İlk 20 dakika 3-0 olurdu, özgüven eksikliğine bağladım..
Tahir’i tanımasam bayılacağım.. Ümit Kurt kendinde değil, dağılmış..
Kolay değil.. Bu çocuklar son 3 maçta 8 puan kaybetmiş..
Kriz yokken kabusu yaşamış, kabusu hakemlere bağlamış, bu takım, bu teknik heyet, bu yönetim..
Oysa sistem değişti, yeni oyuncular geldi, puanlar gitti..
Verilmeyen penaltılar bahane oldu..
Niyet okumaya başlamıştık..
Burak Süleyman 11 nolu formayı giyecekti, 66 oldu..
41 olsa bu kadar olur!.
66 Kocaelispor’un doğum yılı, 89 hodri meydan taraftar grubunun..
Biliyoruz ki Türkiye’nin her yerinde Kocaeli’li oyuncular bu 3 forma numarasını giyiyor, kimse saf değil..
Bu karışıklıkta pire deve oldu, 1461 Trabzon “Ben neymişim?” dedi..
Çorap ördük, kendimize..
Burak Süleyman daha maçın başında frikikten ağları sarstı, kendimize geldik..
Sakaryaspor tek parça halinde olmasa bile haftalar sonra geri döndü, devamından umutluyuz..
Yediğimiz golde (dakika 23) sağbek Mehmet Yıldızaç arkasını döneceğine dik dursa diyeceğim ama futbolda var bunlar..
Mesela stoper Ümit Kurt.. Kendini attırmak için elinden geleni yaptı, şaşırdık.. Veya komik kaçtı.. Teknik heyet görmedi, oyunda kaldı, diken üstündeydik..
Ümit çıkmadı, Çağlayan çıktı..
Alakaya maydanoz gibi oldu ancak kazanan haklı..
Yoksa takımın havası cıvası kaçmıştı, sadece kötü gidişata son vermenin mutluluğu bu..
Ömer Bozan’ın golünü yeterli gördük, kazandık..
Sakaryaspor çok farklı kazanırdı ama ilk yarıda ki takım kazanırdı..
Özgüveni yüksek takım..
Yeniden o takıma ulaşmak için önce çocuklara, sonra kendimize güvenirsek göreceğiz ki bu ligde rakibimiz yok, şampiyon olacağız, başarılar Sakaryaspor..
SANTRA HARİCİ
Çocuklar özgür bırakılmalı
ama asla yalnız bırakılmamalı
