13.yaşımda Atatürk stadının kapısından içeri girdiğimde ,efsaneleri izlediğimden haberim bile yoktu.
Oğuz,Aykut,Sinan,Tuna ve diğerleri…
Sonra aşk başladı.
Sakaryasporu izlemek keyif veriyor, geceden bilet kuyruğuna giriyorduk.
Tatangalar o günlerde çark çarkta, Şarkılar söylüyor ,balkonlardan insanlar alkış tutuyordu.
Çok güzel günlerimiz oldu.
Çok biber gazı yedik deplasmanlarda, Aykut Adıyaman ve Ömerleri kaybettik bu yolda.
Bir hikayesi var bu sevginin, bu bilinçle gelen yöneticiler oldu, bir de bu aşkı hiç anlamadan yöneticilik yapanlara vardı tabiki..
Cumhur Genç o yılların en iyi tanıklarından birisi elbette..
Bu aşkı en iyi bilenlerden..
Bugün şampiyonluğu kutlamak en çok onun hakkı..
Bu şampiyonluğu göremeyen ve aramızdan ayrılanları rahmetle anıyorum.
Bize bu şampiyonluğu getiren ,emeği geçenleride kutluyorum.
