Sakaryaspor’u 10 yıl sonra yeniden ulaştığı 1. ligde hücum aşkı yıktı, umudumuz Şaban Yıldırım..
Nasıl olsa taraftar gelmiyor, gelin defans yapalım..
Manisa deplasmanından da boynu bükük ayrılan Sakaryaspor’da dört haftalık Serkan Özbalta dönemi üç puanla geride kaldı, kayıp puan dokuz..
Özbalta ilk geldiğinde rakip Sakarya’da ligin zayıf halkalarından Adanaspor’du, 2-0 geriye düşmemize rağmen sıkıntı yaşanmadı, 3-2 kazandık..
Sonrasında lider Eyüp, tam konsantre Altay, moralli Manisa yenilgileri ve hedefimiz “yıldırım” hızıyla değişti..
Özbalta 4 hafta önce geldiğinde “Önce hücum” demiş, herkes sevinmişti..
Ancak unutulmuştu ki hücumu düşünen Sakaryaspor’un tek forveti Kabongo Kasongo..
Geçen hafta sakatlandı, eller yukarı..
Manisa maçında en çok pozisyona giren oyuncumuz Hakan Yavuz oldu, Ozan Sol santrafor..
Futbol ömrü gol atmakla geçen Ozan Sol’un şu görüntüsüyle Sakaryaspor’u gole kavuşturması eşşeğe hendek atlamak kadar zordu, zoru başaramadık..
Ancak umut böyle bir şey, insan sıkışınca yılana bile sarılıyor, Özbalta Ozan’a sarıldı, yanıldı..
Aslında fazla da yapacak bir şey yoktu, malzeme bu..
Ancak yanlış olan tek gerçek; forvete dayalı sınırlı sayıda oyuncun varken “önce hücum” nidalarıydı..
Sakaryaspor Manisa deplasmanında 4-2-3-1 oynadı, uzun süre 4-6, sahanın en iyisi kalecimiz Cihan Topaloğlu..
Geçen hafta ki acımasız eleştirilerden olumlu etkilendiğini düşünüyorum, aferin Cihan..
Profesyonellik böyle bir şey, ne duyarsan duy, cevabı sahada vereceksin..
Yediğimiz iki gol iki stoperin bireysel hatası..
Bu kez Nalepa değil, ilk golde Çağlayan, ikinci golde Ümit Kurt ipimizi çekti..
Sonrasına bir şey kalmadı ki kim girerse girsin, kim çıkarsa çıksın, hoca hangi sisteme dönerse dönsün yenilgi kaçınılmaz oldu..
Ancak net gördük ki Altay’dan sonra Manisa lokum gibi rakipti, şekerimizi zıplattı..
Ne yapalım o zaman?
Ben fikrimi bu yazının başlığına astım..
Ya da aynı şekilde hücuma devam; ya şampiyon oluruz, ya küme düşeriz..
SANTRA HARİCİ
Rakibini yenemeyen
Kendini yer
