SANTRA
Tarlaya ektim soğan..
En ciddi olmamız gereken Afyon deplasmanına çiftetelli oynayarak hazırlanmak bu olmalı, kim ne anladıysa..
Ergene Velimeşe deplasmanı daha tehlikeli!.
Patatesiyle ünlü iki ilin kapışmasında lider Sakaryaspor ikinci yarının en kötüsü Afjet Afyonspor’a Afyon’da 2-0 yenildi, başa sardık..
Lider mahkum oynadı, hep beraber kaybettik..
Patates tarlasında oynanan maçı izlediğimde tarlaya ektiğim soğan aklıma geldi, kalmadı, yedi Ercümend..
Okan Dernek’te boncuk bulmuş olmalı, ilerde eksik kaldık..
Eksik ve çaresiz..
Pozisyon bulamadık, pozisyon bulamayınca gol bulamadık..
Oğuz Kocabal’a alternatif olarak devre arasında Diyarbekirspor’dan transfer edilen defansif ön libero Sakaryaspor’da saat gibi çalışan defansın önünde gereksiz kalabalık, ofansif bölge de bir eksik kaldık, eller yukarı..
Kaleciyle birlikte 5’li defansın önünde bir defansif ön liberoyla iki defansif ön libero arasında ki farkı yazmaya yoruldum, Ercümend hoca oynatmaya yorulmadı..
Bu kadar da korkak olunmaz ki..
Rakip cesaretlendi, havaya girdi..
Sakaryaspor adına ise Afyon’da takke düştü, kel göründü..
Sakaryaspor iki gol yediği maçı iki pozisyonla bitirdi..
İlki Çağlayan’ın maçın başında ki kafası, ikincisi Ali Özgün’ün oyuna girdikten 5 dakika sonra ceza sahası dışından kaleye gönderdiği şut..
Ömer Bozan oyunda kaldığı süre boyunca kaleye şut çekmek için ne bekledi, anlaşılır gibi değil..
Ozan Sol top görmedi, Tahir pozisyon..
Üçüncü forvet Murat Yılmaz sadece görüntü, ses yok..
Bizim oyuncuların kramponları mı sahaya uygun değil di yoksa saha mı kramponlara?
Hakem sahaya çivisiz spor ayakkabıyla çıkmıştı!.
Sakaryaspor’u bu kadar kötü ligin ilk haftasında Bayburt’ta izlemiştim, şimdi de 31. hafta da Afyon’da..
Bayburt’ta kötü oyunu rakıma bağlayanlar olmuştu ama iki maçın bende ki ortak özelliği kötü zemin veya zemin kötü, kolla farkı..
4 puanlık fark bire indi!.
Bu demek oluyor ki; bir beraberlik hakkımız bile kalmadı..
Sakaryaspor teknik patronu Ercümend Hülakü Coşkundere herşey iyi giderken ikinci yarının başından itibaren sıklıkla manasız bir kontrollü oyun hastalığına yakalandı, sıkıntı..
Kontrollü oyun hastalığını bu ligde hiç yaşamadığı şampiyonluğa bağlıyorum..
İlk kez milli olacak..
Daha önce şampiyon oldu ama 3. ligden ikinci lige çıkarken Fatih Karagümrük’le..
Eminim, bu ligde ilk olacak!.
Olacak ama.. Rakiplere güveniyorum, 1461 Trabzon kaybedecek..
Kendi göbeğimizi kendimiz kesmek için ortam müsait ama 4-2-3-1’le mümkün değil..
Yine ben yazıyorum, imam (Ercümend) bildiğini okuyacak..
Anlaşıldı.. Ne zaman Oğuz veya Okan olmazsa 4-1-4-1 oynayacağız, son iki maçta Oğuz olmadığı gibi..
Demek ki mecburiyetten kontrolü kaybetmişiz, tek ön liberolu Çorum (Oğuz stoper oynadı) ve Adıyaman (Oğuz cezalıydı) maçlarını kazandık..
Aslında bu kadar ayrıntıya gerek yok çünkü işim değil, izle maçını, yaz yazını..
Dediğim gibi.. Bizden çok rakiplere güveniyorum, şampiyonluk yakın, pankartlar için erken..
SANTRA HARİCİ
Yüreğinde hissedersen
Mesafe yoktur
Oğuz Kocabal’la defansın önünde yan yana oynarken birbirlerine çarpmaya başladılar, ofansif bölge de eksik kalıyoruz.
