SANTRA
10 Ocak söndü..
10 Ocak Dünya Çalışan Gazeteciler Günü “Dağ dağa küsmüş dağın haberi yok” gibi yaşanıyor, kutlu olsun..
Dilek ve temenniler yarışıyor.. Hafifleyen yasal haklar nedeniyle kapı aralandığından Türkiye’de gazete patronları günaşırı işçi çıkararak çıkış arıyor..
Hakikatin peşinde koşan gazeteciler mesleğin saygınlığını koruyor ama işini koruyamıyor, eriyoruz..
Terzinin söküğünü dikemediği gibi olduk, işimiz zor..
Birçok arkadaşımız meslek değiştiriyor!.
Devletin temsilcisi (BİK) tabela partisi görüntüsünde, bir yıldır yönetim kurulu toplanamıyor..
Neyse ki resmi ilan pastası tazeliğini koruyor..
Çok patronum olmadı, karışanım çok az, onbinlerce haber, binlerce köşe yazdım..
Şiirler yazdım, “Sakaryalı şairler” arasına adımı yazdırdım..
Lise mezunuyum..
Bu meslekte ne BİK müdürleri tanıdım, 10 yıl önce bir gazete patronunun kurşunlarına hedef olan Recep Bolat’ı rahmetle anıyorum..
Bu sektörde Yeni Sakarya Gazete ve Matbaası’nda resmen göreve başladığımda 16 yaşındaydım, 1 Ocak 1981..
Resmen göreve başlamadan önce 6 yıl sokak sokak dolaşarak gazete satıyordum; yazıyor, yazıyor..
22 yıl öncesine kadar hep Yeni Sakarya’da hem yazdım, hem bastım, hem de bastığım gazeteyi dağıttım..
Yeni Sakarya Gazete ve Matbaası Bakırcılar çarşısındaydı.. Diğer rakiplerimiz Sonhaber gazetesi yan komşumuz, Adapazarı gazetesi aynı sokakta, Anadolu gazetesi Eski Reji’de, Akşam Haberleri gazetesi ise Balıkçılar çarşısındaydı..
Ben başladığımda ofset Sakarya gazetesi tavuğun karnında yumurta bile değildi..
Sakarya’da tüm gazeteler tipo sistemiyle basılıyordu, ihtilal yılları..
“Kocaeli ofset” komşudaydı, İstanbul gazeteleri Babıali’de..
Mesleğe başladığım ilk günlerde baskıdan önce provayı Tümen’e götürüyordum, binbaşı inceliyordu..
Yayın yasağı, sokağa çıkma yasağı derken yasakların en yoğun yaşandığı yıllardı, ilk günlerim..
Hurufat kasalardaydı!.
Aynı yıl Sakarya basını entertiple tanıştı, Uyar Han’a taşındık..
Entertip tiponun en gelişmiş sistemiydi..
Şöyle ki; sadece başlıkları yazarken hurufat kullanıyorduk..
Fotoğrafları İzmit’te veya İstanbul’da klişe yaptırıyorduk, Sakarya’da yoktu..
Sakaryaspor’un aynı fotoğrafını oyuncular değişse bile yıllarca kullanıyorduk..
Hiç unutmuyorum, 1981’de Sabihanım İlkokulu’nda öğrencilerle dolu bir sınıf fotoğrafı çektim, 1998’e kadar okullar açılsın veya tatile girsin fotoğraf aynı!.
O fotoğrafta yer alan çocuklardan biri Soma’ya kaymakam atanmış, gazeteye geldi; “Şu beyaz yakalı, ilkokul önlüklü çocuk benim..”
Oradan biliyorum aynı klişeyi 17 yıl boyunca sene de iki kez baskıya verdiğimizi!.
Bugün 10 Ocak 2022, şu teknolojiye bak, kutlu olsun..
Birlik ve beraberlik diliyorum..
SANTRA HARİCİ
Eğer omlet yapmak istiyorsan
birkaç yumurta kırmak zorundasın
