Sakarya sel olup
İstanbul’a aktığında en büyük güvencimiz ligde 11’de 11 yapan 11’imizdi. Maç başlarında bizi bozan rüzgar ikinci yarıda imdadımıza yetişti ve dengeyi kurmamızı sağladı.
Daha sonra maçın son anlarında Talha ile bulduğumuz pozisyonda maçı koparamadık ve mücadele uzatmalara gitti. İlk uzatma devresinde sürekli gündemde olan rüzgarın sesi bu kez Diyarbekir’e güldü ve geriye düştük. Fakat bir rüzgar devresi daha vardı. Hüseyin’in degajı adeta gelen şampiyonluk ayak sesleri oldu. Diyarbekir 10 kişi kalınca sonrası çorap söküğü gibi geldi. Sakaryaspor’un tek sıkıntısı Rüzgarı arkasına alıp başlayamaması oldu. Sakaryaspor 4 yıl aradan sonra 3.Lig’den kurtuldu ve taşlar yerine oturdu. Şehir gibi Zeki başkanın ve toplumun hasretle beklediği şampiyonluk kupası geldiğinde 20 bini aşkın taraftar dönüş yoluna koyulmuştu. 40 gün 40 gece coşkusu ise şehre kaldı. Çok bekledik bu günü çok. Bizimde 40 gün 40 gece yazmak sözümüz olsun. Gazamız mübarek olsun. Anneler gününde geldiğimiz finalde kazanılan bu kupa bütün annelerimize armağan olsun.
