Üç yıllık BAL serüveninin ardından kuzeyin köklü takımı Karasuspor, süper amatör lig macerasının ilk yarısını tamamladı. Zenginlikten fakirliğe düşmek gibi bir şey bu. Gerçi geçen yılın ikinci yarısı da alınan çift haneli yenilgilerle geçmişti ama yine de süper lige düşmek psikolojik açıdan belli bir sorun oluşturdu.
Tümüyle yeniden yapılanan takım, ilk yarıyı hedeflenen noktada bitirdi diyebiliriz. Çünkü grupta ilk üçe girmek önemli ve sarı kırmızılı ekip de üçüncü sırada. İkinci yarıda sadece üç karşılaşma için deplasmana gidecek. Gerçi ilk yarıdaki iç saha karnesi iyi değil ama ben bunun ikinci yarıda değişeceğine inanıyorum.
Takımı belediyenin sahiplenmesi olumlu bir gelişme oldu. Lig hengamesi sürerken ben özellikle Murat Çelik’ten kalıcı adımlar, tesisleşme konusunda adımlar bekliyorum. Çünkü skorlar gelir geçer, paralar harcanır. Elde avuçta kalan altyapı ve tesisler olur.
Yönetimin sivil toplum örgütü başkanlarından oluşması iyi bir fikirdi ancak bu başkanlar sınıfta kaldılar. Hiçbirini toplu halde bir arada göremedik. Çoğu Karasuspor’un maçlarına gelmedikleri gibi, bulunduğu ligden bile haberleri yok!
Sonuçta takımla ilgilenen genç ve heyecanlı insanlara, dışarıdan da Hasan Özkan’a kaldı ve takım da yine genç ve heyecanlı bir antrenöre takım teslim edildi. Burada şunu belirtmek ve eleştirilerde de dikkat edeceğimiz noktalar şunlar olmalı: Gerek yöneticiler gerekse antrenör yapıcı uyarılara açık insanlar. Ben bunu defalarca test ettiğim için burada yazıyorum. Biz nice çok bilmişlerin hüsranla sonuçlanan maceralarını biliyoruz ki şimdiki Karasuspor’da bu yok. Özellikle eleştiri yaparken yapıcı olma, geçmişle kıyaslama, doğru bilgi, hakaret vb. kavramlara da dikkat edilmeli.
Takım yapısına gelince yeni transferlerden şu ana dek en verimli olanı kuşkusuz santrafor İshak. Gerek kişiliği, gerek oyun içindeki mücadele yeteneği ve skora yaptığı katkılar ile bu tecrübeli oyuncu övgüyü fazlasıyla hak ediyor. Sanıyorum her iki grup dahil gol krallığında açık ara önde. Önce Erdi’yi sonra da Burak Yılmaz’ı faydalılar listesinde ön plana atmak gerekli. Ayrıca takımda bu yıl Karasulu oyuncuların fazlalığı da dikkat çekiyor. Örneğin son maçta ilk onbirin %50’si Karasulu oyunculardan oluşuyordu. Kuşkusuz Mert ve Orhan’ın takıma dönüşleri de başlı başına bir artı ve özgüven. Mert’in sakatlığının ne kadar süreceği ve oynayacağı maçlar kuşkusuz takım üzerinde belirleyici etkenlerden biri olacak.
İkinci yarı için bir forvet ve stoper takviyesini hedeflenen nokta için şart gördüğümü belirtmeliyim. Ayrıca ilk yarıda katkı sunamayan Muammer Başoğlu’nun maç çevirecek düzeye ulaşmasıyla onu da yeni transfer olarak değerlendirebileceğimizi de yazmalıyız.
Son olarak gruba genel bir bakış atarsak ben küme düşme mücadelesinin son haftalara kadar gideceğini sanmıyorum. Zaten bir takım ligden çekildi. Öbürü de keskin sirke misali hırçınlığı ile kendini tüketen bir yapıda. Yukarıda da ilk üç için dört takımın çekişeceğini ön görürken bunlar içinde yenilmeyecek bir takımın olmadığını özellikle belirtmek istiyorum. Zaten benim uzun yıllardır koruduğum görüşlerden biri de şu: Bir üst ligin oluşması, alt ligi bitiriyor. Örneğin BAL çıktı, süper amatör bitti. Ligin futbol kalitesi oldukça düşük. Hakemleri tecrübesizliklerine rağmen çok da kötü bulmadım çünkü bu ilde artık gençlerin hakemlik yapmak ,istemediklerini, hakem yetişmediğini biliyorum.
İkinci yarının tüm sonuçları bir oyun mantığı içinde kabulleneceğimiz centilmence maçlara sahne olmasını diliyorum. Örneğin ilk yarıda en hoşuma giden gelişmelerden biri Karasu’daki Karasuspor-Akyazıspor maçıydı. Akyazı deplasmanda 4 gol atıp galip geldi ve maç boyunca ne sahada ne tribünlerde en ufak bir gerginlik, tek bir küfür olmadı. Maç sonunda da karşılıklı tebrikleşmeler vardı. İşte böyle olmalı. Bugün yenilir yarın yenersin ama davranışlar kalıcı olur. Futbolla düşman kazanmak için mi uğraşıyoruz!
