Hikayeler ile Amatör futbol
Dünyanın güzelliğini anlatan masal kitapları okuyarak büyüdük. Bu masalları hayal dünyamızda yaşayıp gerçek sandık. Ta ki büyüyene kadar. Büyüyünce gördük ki gerçekten hepsi masalmış, rüyaymış. Tüm güzellikler geride kalmış, birer anı olmuş. Elimizde sadece eskiyi anımsatan siyah beyaz fotolarımız kalmış. Kısacası biz hep Millet olarak mazimizde kalan anıları yaşarken, bugünlerimizde bizlere yön verenler, hep dünü hatırlatırlar. Asla yarınımızın ne olacağını söylemezler.
Hikayeleri ile yaşadığımız bir amatör futbol çilemiz vardır bizim. Gerek yöneticiyizdir, gerek Antrenör, gerekse futbolcu. Yada ‘mahallemizin takımıdır’ deyip peşine koştuğumuz bir sevdadır. İşte bende böyle bir sevdayı, yani bir amatör takımın hikayesini anlatmaya çalışacağım dilim döndüğünce.
Elbet herkesin olduğu gibi kafamızda ürettiğimiz kahramanlar vardır hayatımızda. Karasu’da yıllardır amatör futbolumuza hizmet eden, hatta bir zamanlar Türkiye amatör futbol şampiyonasında ilimiz adına ter döken Karasu Aziziyespor’dan (Namı değer Tıntınlar) bahsetmek istiyorum.
Son beş yıldır inişli-çıkışlı bir grafik yaşasa da, gerçekten de aldığı kararlar ile üç yıldır her yaş gurubunda amatör futbola hizmet vermeye çalışıyor Aziziyespor. Bir kere bu kararı almalarından dolayı başta Reşit Yetim, Şaban Altay ve antrenör kardeşim Ersin Türker’i yürekten kutluyorum. Bu onurlu çalışmalarından dolayı an itibarı ile başka bir örneği yok Karasu’da. Evet tam da böyle düşünürken yakın zamanda ilginç dedikodular geldi kulağıma. Bu duyduklarım eğer doğruysa yazık. Hem de çok yazık,
1nci Amatör Ligin Yeşil Grubunda mücadele eden Tıntınlar, ligin ilk devresinin son maçında Hendek Dereköyspor’u 2-1 yendiler. Buna rağmen maç sonu yapılan toplantı sonrasında birçok önemli futbolcu ile yollar ayrıldı. Gerekçe ise oldukça bildik ve tanıdıktı. Maddi yük.
Evet “bu maddi yükün altından kalkamayız” diye gerekçe göstermişti Karasu Aziziyespor yönetimi. Oysa ne hayaller ile girilmişti sezona. Kongre de bu hayaller eşliğinde yapılmıştı. Demek ki başta da dediğim gibi, hikaye anlatmışlar. Şu bir gerçek ki Azizyespor çok şanslı bir kulüp. Allah’tan Şaban Altay ve Reşit Yetim gibi yöneticileri var da küsmüyoruz Aziziyespor’a. Bu iki isim gerçekten de kendilerini adamışlar amatör futbola. Hiçbir maddi çıkar düşünmüyorlar.
Son günlerde ülke olarak yaşadığımız terör belası bu kez bizleri futbol ile vurdu. Hepimizin yüreği yandı. Gencecik polis kardeşlerimizi şehit verdik. Bu terör illeti, futbolumuzun kıyısına kadar geldi. Biliyorum hepimizin yüreği yandı ancak bizler, yani 79 milyon Türk milleti olarak sorumluluk bilinci ile çocuklarımızı yetiştirmek zorundayız. Sineği balta ile kovalayarak yok etmeye çalışmaktansa, bataklığı kurutmanın hesaplarını yapmamız gerek.
Bu arada sporu ve futbolu tahammül edilecek bir arenaya çevirmemiz gerekiyor. Kısacası ekran başında pozisyonları evirip çevirip saatlerce tartışacağımız yerde, can güvenliğimizi sağlayan yüzlerce polisimizin de güvenliğini tartışmamız gerekiyor.
‘Artık yeter’ diyorum. Zaman sevme zamanı. Taraftar, gazeteci, yorumcu yada başkan, hatta hakem olarak hepimiz bir daha sağlıklı düşünmeliyiz. Kendimize yön vermemizin zamanı geldi. Geçiyor bile. Kısacası spora nefret ile değil, sevgi ile bakalım. Şen ve esen kalın.
—
