Bir şehir ağlıyor..
Sakarya futbola aşık bir şehir, yönetilemiyoruz o başka..
Beş gündür gazetelerde iade tavan yaptı, şampiyonluk kutlamaları yalan oldu, gelirler idaresi yasta..
Neyse ki 24 Haziran kapıya dayandı, seçim bereketi bekleniyor..
Konumuz Sakaryaspor’da kaçan şampiyonluğun ardından 5 gündür uyku haram, herkes konuşuyor..
Kaybeden takımın teknik patronu Engin Korukır’ı kastederek “Ah be hocam, çenen çalışacağına” dedim, sabahın köründe arayan hocam..
Muhabbetle giden şampiyonluk sanki muhabbetle geri gelecek?
Ancak güzel sohbet oldu..
“Benim kadar üzülemezsin, şampiyonluk primim 300 bindi” dedi..
Ekibiyle birlikte paylaşacaktı, 6 ayda aldığı 447 bin 500 TL gibi..
Finalde Afyon’a kaptırdığımız 1. lige hoş geldin ödülü 13 milyonmuş..
Vay be, paraya bak, bir daha ağla..
Sıkılmışım para konuşmaktan, ısıracak adam arıyorum..
Hocam, haydi Batuhan cezalıydı, elde kaldı; Beykan..
Diyemedin mi Beykan’a; “Bak koçum, herkes aç gezerken bugüne kadar 488 bin TL’yi cebine koymuşsun, şimdi çıkacak şu maçı alacaksın..”
“O kadar para aldığından haberim yoktu ki” demez mi..
Kırmızı kart göreceğini bilsen Batuhan’ı da oyuna sokmazdın..
Bu kadar olur mu ya?
Sakaryaspor’un başkanı avukat, 10 milyona kurduğu takıma yüzde 85 ödeme yapmış, sesi çıkmıyor..
Hadi bize çıkmıyor, hocaya da çıkmıyor..
O zaman herkes avukatlığa soyunuyor, geldiğimiz nokta; 1.5 milyon para için futbola aç koca yürekli bir şehir kaçan şampiyonluğa ağlıyor, gözyaşlarımıza yazık..
SANTRA HARİCİ
Hayat bir hevestir
Daldığın kadar
