Acı Gerçek
1965’den beri kurumsallaşma adına tek bir kalıcı adımı olmayan bir kulübün taraftarı olmak ne kadar zor. Her yıl yeni bir yönetim, her devre yeni bir teknik adam ve kalıcı 0 başarı. Neyse ki 80’lerin sonunda yakalanan hava ile Türkiye Kupası müzemizde.
O havadan sonra satılan oyunculardan elde edilen gelir ile tüketen bir anlayışa değil de, yatırım yapan bir zihniyete sahip olsa idik şu anda Süper Lig’de Bursaspor, Gençlerbirliği gibi en kötü gününde dahi lige tutunmayı başaran bir takım olurduk. Her yıl Türkiye Kupasını tekrar kazanma ihtimaliyle heyecanlanırdık. Her yıl on binlerce kombine, bir o kadar ürün satışı ile bir kalem ihtiyacımızı Sakaryasporlular’ın kendi cebinden karşılardık. Şu anda öyle mi? Kulübün kendisine ait eli yüzü düzgün hiçbir kurumsal yapısı yok. Forma satışlarını bile part-time bir barakada gerçekleştiriyor.
Her gün ortalama 50 bin kişinin gezdiği Çark Caddesi’nde, bu şehrin en büyük markası olduğu iddia edilen Sakaryaspor’a ait minik bir dükkân bile yok. Bir milyonu aşkın bir şehirde hiçbir sektörde Sakaryaspor markası yok. Sakaryaspor sadece bestelerde. Ne zamana kadar böyle sürecek? Her sene belediye başkanından, yönetimdeki işadamlarından para mı dileneceğiz? Sakaryaspor ne zaman kendi kazandığı imkânlarla başı dik bir şekilde mücadele edecek? İnsan biraz utanır.
Kendi kaderini çizmeyi başaramayan yönetim, bundan sıkılıp mütevazı bir şekilde hareket edeceğine, neredeyse Süper Lig maaşıyla çalışan oyuncuları transfer etti. Keşke verimli olsalar da bize söz düşmese. Kendi altyapısı çalışmayan bir takıma, başkasının tavuğu kaz görünüyor haliyle. Mustafa Pektemek’ten beri bu takımın altyapısı, Süper Lig seviyesinde bir golcü çıkaramıyor. Ekonomik olarak kalıcı hiçbir hamle yapmayan anlayış, kendi altyapısındaki örümcek ağlarını da görmezden geliyor. Böyle bir kafayla bir kulüp ne kadar ayakta kalabilir? Sakaryaspor ile Suudi Arabistan arasındaki yedi büyük benzerliği bulun.
Bu takım ikinci yarı yener, yenilir, hatta şampiyon olur. Bunlar Sakaryaspor’un içerisinde bulunduğu acı gerçeği değiştirmiyor. Altınordu gibi altın bir örnek bizden üst seviyede mücadele ediyor. Bunu bile önümüze alıp düşünsek gittiğimiz yolun yol olmadığını anlardık. Bana öyle geliyor ki şu anki mali yapılanmamız ve kurumsal teşkilatlanmamızla bizim bu ligden bir üst seviyeye çıkmamız fecaat olur. Öyle bir ihtimalde ya aynı hızla geriye döneriz ya da orada kalacağız, hatta şampiyon olacağız diye tekrardan borç batağına saplanırız. Sonrası zaten malum.
Allah böyle bir Sakaryaspor’u üst liglerden korusun.
