Ozan stop, Hüseyin’i istiyorum
Sakaryaspor’un Adliye maçına giderken biri bana 1 puana razımısın diye sorsa kendime küfür edilmiş sayarım, dün maçı seyrediyorum Ankara Adliyespor saydırıyor, şoktayım.
Ankara’da maçı izleyen taraftar gibi, tribünde maçı izleyen başkan gibi, yöneticiler gibi.
Ankara’dan bir dönüşümüz var, arkaya bakmak ne mümkün?
Gönlüm ilk yarıda ki Sakaryaspor’da kaldı, düşünün artık.
Şaka değil, Adliyespor’dan 4 gol yedik.
Yediğimiz 4 golde de kalecimiz ozan’ın hatası var, yeter artık.
Ben Bergama Belediyespor maçıyla birlikte kalede Hüseyin’i görmek istiyorum veya tez elden bir kaleci alınsın.
Sakaryaspor’da yeni çok ama ben hiçbirini beğenmedim.
İkinci yarıda bizim bildiğimiz kaptan Murat Hacıoğlu oyunda olmasa rakip kaleye gidemeyecektik çünkü o oyuna girene kadar gidemedik.
Mümin’e bakarken Coşkun’a bakarken bir baktık yediğimiz gol 4 olmuş, dönüş yoluna koyulduk.
Antalya kampında sakatlanan Serdar Ümit Deniz’i bir aradık bir aradık ki sormayın.
Bu adam bizim takımın önemli bir oyuncusuymuş, Fahri’yi görünce bir kez daha değil iki kez daha anladım.
Sakaryaspor’u beğenmedim, Allah yardımcımız olsun.
Taraftarlara acıdım.
Sen o kadar yol gel, soğuk öttürsün Adliye’de Sakaryaspor’u öttürsün.
Bu skora şaştım kaldım, Sakaryaspor’un işi zor, bizim işimiz zor.
Gazete de amirlerime söyleyeceğim, beni maruz görün.
Ben yıllar sonra ilk kez bir daha deplasmana gitmek istemiyorum ama o zaman ne yapacağım?
Düşüneceğim.
Neyse ki fazla düşünmeme gerek yok.
İşim bu, giderim.
Sakaryaspor’dan beklentim ise futbolcular olsun, yöneticiler olsun, hocalar olsun işine sarılsın, bu takımı toparlayalım yoksa ortada top falan kalmayacak, topu atacağız.
