Veni, Vidi, Vici
Bir İtalyan ata sözüdür Veni,Vidi, Vici. Gittim, gördüm, geldim anlamındadır. 14 Mayıs Pazar günü hem de çok anlamlı bir günde, yani anneler gününde İstanbul Atatürk Olimpiyat Stadındaydım. Hemen yeri gelmişken tüm annelerimizin gününü kutlarım.
Aynı zamanda efsanemiz Sakaryaspor’un bu özel gününe tanıklık etmekten çok mutluyum. Annelerimiz başta olmak üzere binlerce sevdalısına en güzel hediyeyi veren Sakaryaspor’umuza teşekkür ediyorum.
Yaklaşık 35 bin taraftarımızdan Allah razı olsun. Düşmüşler efsanelerinin peşine, öyle güzel görüntüler verdiler ki, anlatılmaz yaşanır.
Gönüllerin takımı Sakaryaspor, zor bir sezon geçirdikten sonra mutlu sona ulaştı. Yöneticisi, Antrenörü, futbolcusu, sağlıkçısı, malzemecisi, çalışanı, taraftarı, basını derken herkes çok yoruldu.
Sevgili İsmail Cem Cambaz ile başladık lige. İlk üç maç iyide yürüdük bu kutlu yolda. Nasıl oldu bilemediğimiz bir şekilde karşımıza Türk futboluna adını altın harfler ile yazdırmış Tuncay Şanlı ve ekibi çıkıverdi. “Karşımıza” derken haftalar ilerledikçe inişli-çıkışlı bir futbol ile yani düşe kalka yola devam ediyorduk. Bazen ikinci sırada olduk, bazen dört. Kısacası sevgili Şanlı döneminde kör topal ilerliyorduk. Ta ki Afjet Afyon maçından sonrasına kadar. 6 puanlık bu maçta olanlar oldu oldu ve kendi ellerimiz ile galibiyeti rakibimize veriverdik. Hiç unutmuyorum, özellikle kadro dışı bırakılan Talha ve Ferhat Yazgan’ı çok aramıştık bu maçta.
İşte o maç sonrası da yeni bir milat başladı. Tuncay Şanlı gitti, Sevgili Osman Özdemir geldi. Ardından da inanılmaz bir seri başladı. 11 maçta 11 galibiyet alarak, dile kolay tam 33 puanı hanemize yazdırdık. Şimdi yapın hesabını; nereden nereye?
Play-Off serisinde de Bayrampaşa’yı içeride-dışarıda yenince final geliverdi. Ardından nerede oynanacağını tartışmaya başladık. Rakibimiz Diyarbekir’di ve grubumuzun en güçlü takımlarından biriydi. Final önce Ankara’da dendi, sonra İstanbul’a alındı. İşte bu durum bizi korkutmuştu. Çünkü Diyarbekir’in istediği olmuştu.
Bu korku uzun sürmedi. Bize her yer Sakarya sloganıyla hazırlanan Tatangalar, tam 35 bin neferi ile İstanbul’u esir alıverdi. Yollardaki görüntüleri halen unutamıyorum. Binlerce araç, binlerce taraftar aktı İstanbul’a.
Sonra da o büyük final sahnelendi. Stadı inleten Tatangalar, 120 dakikalık müthiş randevu sonunda Şampiyonluk coşkusu yaşadılar. Bize bu günleri yaşatan futbolcularımıza, yöneticilerimize ve Antrenörlerimize sonsuz teşekkür ediyoruz.
Ben gittim, gördüm, geldim. Neyi mi? Efsanemizin şampiyonluğunu. Hadi birazda komikçilik yapayım İtalyanlar gibi; Veni, Vidi, Vici. Şen ve esen
