BİZİM ÇOCUKLARIMIZ
En yakınından başlayalım
Abdülkadir, Hamza, Özgür
Daha önce Hakkı, Onur, Cüneyt, Aykut, Cihan ve adını sayamadıklarımız,
Takımlarından ayrı olan Sakaryalılar, canlarımız.
Kırgın ve üzgün,konuşulmak üzere bir kenarda bekletilip,
Daha sonra dalından koparılan çocuklarımız.
Bizim çocuklarımız.
Yetenekli ve mübarek ayakları, ince sesli, küçük çeneleri
Ve kocaman yürekleriyle, oğlumuz, arkadaşımız, tanımadıklarımız.
Takımdaki yeri dışarıdan gelenden sonra olan,
Nüfus kağıdında Sakarya yazan çocuklarımız…
Ömür boyu bedava oynaması beklenen çocuklarımız.
Aman oğlum, yaman oğlum denilerek yüreklendirilen gençlerimiz,
Aslansın, Kaplansın, Leoparsın ve Canavarsın denilerek sahaya sürülen yavrularımız.
Sıva sırtı, ver formayı, ver gazı, oynadığı kar, oynatıldığı kar sayılan oyuncularımız.
İş paraya gelince bedafe oynamasını istediğimiz çocuklarımız.
***
Sözleşme mevsiminde Türk filmlerindeki Cüneyt Arkın’nı seslendiren (Abdurrahman Palay)
“Sesiyle “N’sen N’bizim çocuğumuzsun N’oğlum. N’imzala şu N’mukaveliyi.
Sen Sakarya’nın N’evladısın yavrum. Merak etme seneye N’yeşil panjurlu şampiyonlar Ligi’nde olacağız” denilen çocuklarımız.
İyi oyuncuya sözüm yok, ama sıradan bir oyuncu parasını tıkır tıkır alırken
Sakaryalılar’a sen bizim çocuğumuzsun diyerek, ucuza getirmek,
Onu da vermemek için dereden tepeden su getirmek,
Bizimkiler daş (taş, krater, kaya, çakıl ) mı yiyecek.
Bu çocuklar 4-5 senedir üç otuz paraya oynarken iyiydi.
Yaş olmuş 25, daha ne kadar oynayacaklar.
Bu sene mukaveleyi yaptı, yaptı, sonrası Allah kerim.
***
Hep bana, hep bana. Hani ona?
Adam iyiyse ver hakkını.
Değilse bırak gitsin.
Bu profesyonel dünya.
Herkes bu işi para için yapıyor.
Tamam, özveri, anlayış, hoşgörü güzel de
Tek taraflı oldu mu bozulur bu ayar.
***
Hakkını isteyen, hakkını arayan Sakaryalı futbolcular
Neden genellikle son anda haksız duruma düşüp,
Şehrinden, takımından, evinden, eşinden, yurdundan ve
Arkadaşlarından ayrılmak zorunda kalıyor?
Neden Sakaryalı çocuklarımızın hakkını teslim etmekte cimrilik yapılıyor?
Arkadaşım, bu çocuklar başka iş yapamaz.
Bildikleri işi yapıyorlar.
Pazarlığını yaparsın, sonra onlara yakışanı yaparsın.
Bu arkadaşlar geleceklerini kuracak.
Bekar olanlar evlenecek, evli olanların çocuğu olacak,
Ev alacak, yatırım yapacak vs. vs.
Üç otuz paraya veya bedavaya ne kadar daha oynayacak.
Bedafe olsa ben de alırım. Nasıl alacak. Ne alacak.
Allah korusun bu yaşında ayağı kırılsa, futbolu bıraksa kim dönüp bakacak.
Ne efsaneler tanıdık üç otuz paraya muhtaç.
Ben de hep üç otuzdan gidiyorum ama, bende de üç otuzdan başka yok namerdim.
Futbol, nankör biliyorsak sorun yok.
***
Bu profesyonel dünya.
Sen nasıl maaşına, haftalığına, ikramiyene bakıyorsan,
Ben nasıl maaşıma bakıyorsam, o da bakacak.
Biz her ay gazeteden tıkır tıkır maaşımızı alırken,
Öbürü patronundan, diğeri evkafdaki memuriyetinden çatır çatır maaşını alırken.
O da alacak.
Üstelik onun ki her ay değil. O imzayı atacak ve 3-5 sene bir daha arkasına bakamayacak.
O da, onlar da ve tüm Sakaryalı futbolcular da diğer tüm meslektaşları gibi
Geleceklerini garanti altına almak isteyecekler.
Anormal mi ?Anormal olan paralarını istemeleri mi?
Sakaryalılar neden kendi memleketinden bir bir kaçar
Neden onlara sahip çıkılmaz.
Sakaryalı futbolcular neden dışarıda oynuyor biraz da ona bakılsın.
Zevkinden mi? Asla.
Zevkin veresiyesi olmaz.
Sen vermezsen, veren takımda oynar.
Profesyonel oyuncu onlar.
Parayı veren düdüğü çalar.
Vermezsen kaçar.
Olan Sakaryaspor’a olur.
Biz burada ağlarken
Elalem çiftetelli oynar.
